آنچه خواهید خواند:
عایق بندی در
در رابطه با عایق بندی درها باید این مورد مد نظر باشد که یک درب به تنهایی نمی تواند تمام صدای تولید شده در یک فضا را عایق کند و مانع از عبور صدا گردد زیرا ضخامت در محدود می باشد که برای حل این مشکل بهتر است از دو درب در یک فضا استفاده شود.
در رابطه با عایق بندی درب ها باید موارد زیر رعایت گردد تا بتوان عایق بندی در را بهبود بخشید.
- جایی که احتیاج به عایق بندی صدا است از درهای کرکره ای یا دریچه دار استفاده نکنید.
- از درهای چوبی با شبکه توپر یا پرشده با الیاف، درهای فلزی با شبکه تو خالی، که درزبندی شده اند تا هنگام بسته بودن هوابند باشند، استفاده نمایید. قاب درها باید با دوغاب پر شده باشد و در محل اتصال با دیوار درزبندی و هوابندی شود.
- درهایی که آستانه برجسته دارند نسبت به درهایی با آستانه هم سطح، سطح تماس بهتری ایجاد می کنند و در نتیجه می توانند میزان STC بالاتری (در حد ۳ تا ۶) ایجاد نمایند. بنابراین برای درهای دارای آستانه هم سطح، زیر درهای اتوماتیک قابل تنظیم و لوله های cam-lift موثر هستند.
- درزگیرها برای جبران استهلاک، تبادل حرارت، نشست سازه ساختمان و سایر عوامل ناشی از بد تنظیم شدن درها، باید قابل تنظیم باشند. برای جلوگیری از درز نمودن صدا از گوشه هایی که درزگیرهای هم جوار به هم نمی رسند، تمام درزگیرها را در یک صفحه قرار دهید. درزگیرها همچنین صدای بر هم خوردن محکم در را کاهش می دهد.
- درزبندی را با دقت تنظیم نمایید تا به هنگام بسته شدن در، درزگیر هوابند فشاری یکسان در طول لبه های در، ایجاد نماید. در هنگام نصب در، به منظور یافتن محل درز صدا، می توان از گوشی پزشکی کمک گرفت و انتقال صدا از بلندگوهای استریویی که حداکثر نوفه در طرف دیگر در تولید می کنند را بررسی نمود. با توجه به کاربرد در، درزبندی به تنظیم دوره ای، تعمیر یا جایگزینی نیاز داشته باشد.