پژواک صدا در محیط
پژواک تکرار متمایز صدای اولیه ایت و به قدر کافی بلند است که به وضوح فراتر از انعکاس های کلی و نوفه زمینه، قابل شنیدن باشد. برای تعیین اینکه آیا پژواک در فضاهای تکمیل شده وجود دارد، محکم کف دستهای خود را به یکدیگر بکوبید یا دو کتاب را به یکدیگر بکوبید. به شنیدن هر تکراری از صدای اولیه گوش کنید. به جهت یا شدت هر پژواک و مدت زمانی که صداهای پی در پی یا پر طنین به افتی در حد غیر قابل شنیدن برسد، توجه نمایید.
پژواک زمانی می تواند برای سیگنال های گفتار حس شود که فواصل زمانی میان صداهای مستقیم و انعکاسی بزرگتر از ۶۰ میلی ثانیه باشد( در حدود یک هفدهم ثانیه). در سالن های اجتماعات، دیوارهای پشتی صاف یا مقعر که صدا را منعکس می کنند و سقف های بلند و قوس دار، می توانند مولدهای بالقوه پژواک باشند.
اصول کنترل پژواکسطوح به القوه مولد صدا باید با مصالح جاذب صدا کافی بهسازی شوند. یا مانند انچه در شکل زیر نشان داده شده است شکل بگیرد. بخش جلویی سقف پایین تر آورده می شود تا آخرین انعکاس های ناشی از سقف بالای سر را کاهش دهد و جهت گیری آن به گونه ای باشد که انعکاس های مفید به سمت عقب سالن اجتماعات هدایت شود.
نیمرخ سقف اصلاح شده (برای جلوگیری از پژواک و توزیع صدا به نحوی یکنواخت)
سقف سالن
تقسیم بندی سطح سقف به سطوح کوچکتر سبب سهولت در انتشار امواج صوتی می شود. بی شک شکل سقف علاوه بر جنبه تزیینی در راستای ایجاد میدان آکوستیکی همگن و مطلوب نقش بسیار موثری دارد. و همانگونه که در شکل زیر مشاهده می شود تقسیم بندی سقف به چند ردیف به صورت فرورفتگی و برجستگی های متعدد و در نظرگیری قطعات ریز برآمده متعدد در هر ردیف باعث ایجاد پخش کننده های صوتی شده است که در مجموع در کنار هم میدان آکوستیک همگن و مطلوبی را ایجاد می کند.
در سقف هایی که به صورت مقعر هستند باید توجه داشت که امواج انعکاسی به سمت نقطه خاصی متمرکز نشده باشند و یکدیگر را قطع نکنند. بلکه به صورت موازی به سمت شنوندگان هدایت شوند.
