استودیو مسترینگ

مبانی آکوستیک در طراحی و ساخت استودیو مسترینگ

اولین مرحله در طراحی استودیو مسترینگ تعیین مساحت استودیو می باشد. اگر بخواهیم استودیو ها را به دو دسته بزرگ و کوچک تقسیم کنیم می توان گفت استودیو با مساحت کم برای استودیوی مسترینگ مناسب نمی باشند زیرا نسبت به مساحت سطوح استودیو جاذب صدای بیشتری برای اصلاح فرکانس نیاز دارند و این پدیده باعث می شود طیفی از فرکانس ها از بین بروند و شنیده نشوند.

در طراحی استودیوهای میکس و مسترینگ یکی از مهم ترین اصل این است که شخص صدابردار بتواند صدای ساطع شده از اسپیکر مانیتورینگ ها را با بهترین کیفیت و بدون بازگشت اضافه و یا هر پدیده فیزیکی که بر روی صدا تاثیر منفی می گذارد بشنود.

مرحله بعدی تعیین مکانی می باشد که صدای نوفه زمینه کمی داشته باشد. نوفه زمینه به صدایی گفته می شود که به صورت طبیعی در محیط شنیده می شود. برای مثال تعیین اتاقی که مجاور خیابانی با رفت و آمد زیاد است برای ساخت استودیو مناسب نمی باشد زیرا هزینه عایق بندی افزایش می یابد.

در طراحی استودیو چه چیزی دخیل است، اندازه گیری و علم یا طراحی براساس سلیقه؟

در تعیین محل احداث استودیو باید دقت شود که هم سلیقه و طرح مهم است و هم اعتبارسنجی مهم می باشد. نمی توان بدون اندازه گیری طراحی  انجام داد و بدون دانستن مبانی، طراحی شانسی است.

موارد ضروری در طراحی استودیو به شرح زیر است.

آقای تام هیدلی (Tom Hidliey) بر این باور بود که

1. تقارن در راستای طولی نیاز است.
2. صدای پس زمینه باید کم باشد.
3. دیوارهای پشتی و سقف نباید بازتاب داشته باشند.
4. زمان بازآوایی یا واخنش باید کم باشد.
5. ایده آل آن است که اسپیکرها داخل دیوار قرار گیرند.

• تقارن در راستای طولی بسیار مهم است.

همانگونه که تماشا می کنید استودیوی فوق در راستای طولی تقارن دارد.

• صدای پس زمینه باید کم باشد.

مکانی که برای احداث استودیو در نظر میگیرید باید صدای زمینه کمی داشته باشد در غیر این صورت نیاز به عایق بندی با هزینه زیادی دارید.

• دیوار پشتی و سقف نیز نباید بازتاب صدا داشته باشد.

• زمان بازآوایی (واخنش) پایین باشد.

•  بهتر و ایده آل است بلندگوها داخل دیوار کار شوند.

• ضروری: شناخت ویژگی های اصلی صدا

1. فرکانس
2. طول موج
3. سرعت صوت
4. توان
5. فشار
6. شدت

• شناخت پدیده های اصلی آکوستیکی

1. انتشار
2. جذب
3. بازتاب
4. عبور و مواردی مشابه

تعیین ظاهر استودیو که از بین سه طرح اصلی آکوستیک می باشد سلیقه ای می باشد.

• طرح اول، منطقه بدون بازتاب می باشد. Reflection Free Zone

• طرح دوم، یک سر زنده یک سر مرده. Live End Dead End

• طرح سوم، بدون فضا

انواع پنل های جاذب صدای بم (فرکانس های پایین)

1. جاذب های دیافراگمی
2. جاذب های هلمهولتز
3. فوم های سنگین، مانند بیس ترپ

• جاذب های دیافراگمی Panel
  

این پنل ها بهترین بازده را در فرکانس های بالا دارد. محل قرارگیری پنل ها و همچنین ضخامت پنل آکوستیک باید توسط کارشناس طراحی شود. اما سلیقه کارفرما در تعیین مدل آکوستیک اتاق اتعیین کننده می باشد.

• جاذب های هلمهولتز

این نوع از جذب کننده ها در واقع مخازن کوچکی از هوا هستند که با یک گلوگاه باریک با سطح دیوار ارتباط بر قرار می کنند. در این نوع جذب کننده ها هوای داخل حفره به صورت ارتجاعی عمل می کند.

فرکانس حد در این نوع جذب کننده ها از طریق رابطه زیر محاسبه می گردد.

جذب کننده های حفره ای در محدوده طیف کوپکی از فرکانس ها جذب بسیار بالایی دارند این محدوده را می توان با نصب جذب کننده های الیافی اندکی افزایش داد. کاربرد این جذب کننده ها بیشتر برای فرکانس های پایین و متوسط می باشد.

• جذب کننده های فوم سنگین یا بیس ترپ

این نوع پنل در اکثر استودیوها دیده می شود. فرکانس های پایین به دلیل طول موج بلندی که دارند از پنل های جاذب صدا با ضخامت کم عبور می کنند به همین دلیل برای جذب فرکانس های پایین از پنل های با ضخامت بیشتر استفاده می شود. و چون معمولا بیس در گوشه ها تشدید پیدا می کند از بیس ترپ در گوشه های استودیو استفاده می شود.

بر گرفته از مطالب تدریس شده توسط مهندس سهند اطهری