آلودگی صوتی، ارمغان فناوری
انواع آلودگی صوتی با توجه به محیط ایجاد کننده آن شامل: ۱- صداهای خارج از منزل ۲- صداهای داخل منزل می باشد. صداهای خارج از منزل ناشی از صدای هواپیما، وسایل نقلیه عمومی و زمینی، ساختمان سازی، صنایع و سروصدای نواحی مسکونی و فعالیتهای تجاری می باشد. صدای داخل منزل ناشی از آپارتمان نشینی، بی توجهی سازندگان ساختمانها در کیفیت کار، اهمیت ندادن به اجرای طرح های عایق سازی در برابر صدا، نبود قوانین جدی برای جلوگیری از آلودگی صوتی و نبود ضمانت اجرایی لازم می باشد.
تحقیقات نشان داده است که رشد گیاهان بر اثر سرو صدای بلند کاهش چشمگیری می یابد. آلودگی های صوتی شدید می توان برای گوش انسان خطرات جبران ناپذیر داشته باشد. میزان حساسیت به صدا در هر فرد متفاوت است. اما متخصصین اعتقاد دارند که هنگامی به شنوایی آسیب می رسد که صدا بلندتر از ۸۵ دسی بل باشد، که چیزی در حدود صدای یک ترافیک سنگین است. هر چه صدا بلندتر شود، شانس از بین رفتن شنوایی بیشتر است. البته طول مدت شنیدن صدا هم بسیار مهم است. برای مثال قرار گرفتن در معرض صدایی با بلندی ۱۰۹ دسی بل، بیش از دو دقیقه، بسیار خطرناک است. اگر سر و صدا به قدری بلند باشد که شما برای اینکه صحبت کنید مجبور به فریاد زدن شوید، اگر گوشتان زنگ می زند یا حس می کنید صدا در گوشتان می پیچد، باید بدانید که صدا بیش از حد بلند و خطرناک است. کاهش آلودگی صوتی در محل کار درجه بلندی صدا را می توان با یک ابزار مخصوص به نام صدا سنج اندازه گیری کرد. این ابزار فشار امواج صوتی موجود در هوا را مشخص می کند. کم کردن از مقدار قرارگیری در آلودگی صوتی به روش های زیر امکان پذیر است. تجهیزات را عوض کنید یا آنها را تنظیم نمایید.
اندازه مطلوب صدا در ساختمانهای مختلف
برآورد کارشناسان در پیشنویس آیین نامه صدابندی درساختمان ها که توسط مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن انجام شده است، نشان می دهد که حد مطلوب صدا در ساختمان های مسکونی و دراتاق خواب ۳۰ دسی بل، دراتاق نشیمن۴۰ دسی بل ودرآشپزخانه ۴۵ دسی بل است. همچنین در اتاق بیماران در بیمارستان ها حد مطلوب صدا ۳۰ دسی بل، دراتاق عمل ۳۵ دسی بل، در اتاق انتظار ۴۰ دسی بل ودربانک ها و فروشگاه ها ۴۵ دسی بل برآورد شده است و حداکثر صدا نباید ۵ دسی بل بیش ازاین مقدار باشد. در غیر این صورت صداهای گوش خراش مانند صدای موتورسیکلت ۱۲۵، مغز انسان را آزار می دهد .
بنابراین صدابندی و استفاده از عایق های آکوستیکی و جداگرهای مناسب درساختمان ها الزامی است، تا از ورود صداهای مزاحم بالای ۵۰ دسی بل به ساختمان ها جلوگیری شود. در نتیجه ضروری است که جداگرها و عایق کاری با حداقل صدابندی ۵۰ دسی بل در محل سکونت و با حداقل صدابندی ۶۰ دسی بل در بیمارستان ها وحداقل صدابندی ۴۰ دسی بل درکلاس های درس مورد توجه قرارگیرد .
اگرچه امروزه از دیوارهای بتنی و سیمانی و گچی بیش از دیوارهای آجری استفاده می شود و تاحدودی صدابندی اجزای ساختمان بیشتر شده است و پنجره ها و شیشه های دوجداره از ورود صداهای مزاحم و با دسی بل بالا تا حدودی جلوگیری می کند؛ اما در شرایطی که تولید موتورسیکلت هایی با صدای بالای ۷۰، ۸۰، ۹۰ دسی بل درکشور افزایش یافته است تنها می توان با دیوار سیمانی و بتنی از ورود صداهای مزاحم و آلودگی های مختلف صوتی جلوگیری کرد.
بنابراین برای آن که حد مطلوب صدا در مناطق مسکونی و کلاس های درس و بیمارستان ها را داشته باشیم استفاده از عایق های رطوبتی و حرارتی و صوتی بیش از گذشته ضروری به نظر می رسد.
کارشناسان با اشاره به آثار مخرب و آزار صداهای نامناسب حاصل از زندگی ماشینی در سلامت جسم و روان و بروز بیماری های عصبی و حتی ناشنوایی، معتقدند که در طراحی ساختمان های جدید باید شاخص های تعیین شده صدابندی از سوی مراجع رسمی مورد توجه قرار گیرد .
امروزه آیین نامه و مقررات صدابندی درکشورهای سوئد، سوئیس، کانادا، آمریکا وانگلیس در دستور کار قرارگرفته است. درکشور ما و بخصوص در تهران نیز با این همه تراکم جمعیت و ترافیک باید مقررات صدابندی و استفاده از عایق ها، دیوار، سقف و پنجره های مناسب طبق استانداردها و تجربه کشورهای پیشرفته اجباری شود و از معمارها، کارفرمایان و سازندگان ساختمان ها بخواهیم تا برای ایجاد محیط زندگی با آرامش نسبی ساختمان های عایق کاری شده و با صدابندی مناسب را عرضه کنند.
